گره بیمارستان عسلویه!

یوسف صفری – بهداشت و درمان و سلامتی افراد در هر جامعه ای یک اولویت محسوب شده و به عنوان یکی از شاخص های تأمین رفاه اجتماعی به شمار می رود. اما در قطب انرژی- اقتصادی کشور و شهرستان عسلویه وضع بر این منوال نیست و نه تنها یک اولویت محسوب نمی شود بلکه بهداشت و درمان به عنوان یک مسئله پیش پا افتاده و کم اهمیت تلقی می شود و این واقعیتی است انکار ناپذیر می باشد. اگر چه برخی مسئولین شهرستان در نشست ها و مصاحبه های خود بر موضوع سلامت تأکيد می کنند اما در عمل اینگونه نیست! و بیمارستان تأمین اجتماعی عسلویه گواه این ادعاست.
بیمارستانی که 8 سال از کلنگ زنی آن می گذرد، ولی تاکنون و علیرغم وعده و وعید مسئولین خبری از راه اندازی آن نیست. آیا این جز سهل انگاری و بی توجهی مسئولین به قضیه بهداشت و درمان توجیه دیگری می تواند داشته باشد؟ بیمارستانی که متولی آن سازمان بزرگ تأمین اجتماعی است، سازمانی که به گفته یکی از مسئولین ارشد شهرستان عسلویه ماهانه 200 میلیارد ریال از محل بیمه نیروهای شاغل پارس جنوبی به حساب آن واریز می شود، چگونه هنوز نتوانسته یا بهتر بگوئیم نخواسته این پروژه حساس و حیاتی را به اتمام برساند! البته بار مسئولیت از دوش سایر وزارتخانه ها، سازمان ها و ادرات ساقط نمی شود و همه در قبال مردم مظلوم شهرستان عسلویه مسئولند. 8 سال مدت زمان اندکی نیست، در این مدت زمان و با در نظر گرفتن بدترین شرایط، یک پالایشگاه گازی با آنهمه پیچیدگی و حساسیت به بهره برداری می رسد ولی ظاهراً بیمارستان 32 تختخوابی عسلویه پیچیدگی اش از یک پالایشگاه بیشتر است!

صف طولانی بیماران جلو بیمارستان صحرایی که اردیبهشت ماه به همت سپاه در عسلویه برپا شد
چگونه سازمان تأمین اجتماعی هرگونه تأخیر در پرداخت حق بیمه از جانب بیمه شدگان و کارفرمایان را غیر قابل قبول و مشمول جریمه می داند ولی تعلل و تأخیر در تکمیل بیمارستان امری بدیهی تلقی می شود؟ و هیچ احدی نیست آنرا جریمه و یا مؤاخذه کند! و یا حتی وزرات عظیم نفت متولی اصلی توسعه میدان گازی پارس جنوبی، که چیزی جز آلودگی برای ساکنین منطقه به ارمغان نیاورده است، همچون تأمین اجتماعی تعلل و تأخیر از جانب پیمانکاران در راه اندازی پالایشگاه ها را غیر قابل پذیرش و مشتمل بر جریمه می داند و یا حتی عند اللزوم پیمانکار را خلع ید می نماید. ولی در قبال مردم زجر کشیده عسلویه اقدامی در زمینه بهداشت و درمان نمی کند؟ کاش مسئولين ارشد وزارت نفت چنین حس مسئولیت و حساسیتی در قبال سلامتی ساکنین منطقه از خود نشان دهند و تنها فکر و ذکرشان برافراشته شدن مشعل ها نباشد. وزارتخانه ای که در بدو ورودش به منطقه، نوید از امید به آینده ای روشن و منطقه ای آباد در اذهان مجسم و به تصویر کشید ولی افسوس! اکنون و پس از گذشت بیش از یک دهه حضور در منطقه باید گفت: چی فکر می کردیم، چی شد؟!
اخیراً مدیر عامل سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت گفته اند؛ وزارت نفت متولی اصلی بهداشت و درمان در عسلویه است. به ایشان باید گفت؛ جناب مدیر، صد گفته چو نیم کردار نیست! خیر الناس آن انفع الناس است ای پدر!
امیدواريم این بار استاندار جدید دولت تدبیر اميد، که مردم عسلویه دل به امید و تدبیر او بسته اند گره گشای کار ما باشد.
روزی در پاورقی کتابی خواهند نوشت: آنهمه بود و نبود، این همه بیم و امید، آنهمه جور و جفا، اینهمه شور و شرر، زمزمه ی مردمی صبور بود، آری سخن مردم عسلویه بود.
یوسف صفری 25/آذر ماه /1392